De ogen van de vrouwelijke figuren van Jos van den Eertweegh (1949) pakken je onmiddellijk. Hun blik is soms dromerig, maar vaker krachtig en helder als de blik van sterke mensen.

Elk gezicht is anders, maar als groep hebben ze allemaal dezelfde hiërarchische, formele kwaliteit, net als de portretten die in het oude Egypte aan de binnenkant van de doodskisten werden geschilderd. Hun vitale en vrolijke kleuren maken ze onweerstaanbaar.

Werk